Testemuña
Eu, nin andaría os pasos dun poema…
Ti, regresas ó espectáculo dos días,
espántante, son diabólicas
as agardas, as paces maníacas;
olladas solícitas, erratas.
Entretéñome nos bares: xa me coñecen
os tolleitos.
Así sucede un pouco antes
de botarmos a correr ás mortes,
diarias.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada